Bindt ontwikkelaars vast op hun stoel

Dit doet me een beetje denken aan het EK in Portugal.

Dick Advocaat zat er zó dicht op, is al zo lang coach en weet zoveel van tactiek, dat hij zeker wist dat Arjan Robben gewisseld moest worden. Dit terwijl iedere willekeurige Nederlander kon zien dat Robben in vorm en erg gevaarlijk was.

Toen Advocaat later de beelden van de wedstrijd terug zag op TV schaamde hij zich ook kapot! Hoe kon hij zo’n keuze gemaakt hebben…..

Dit is een veel gehoord commentaar op ontwikkelaars van user-interfaces, maar ik vraag me sterk af of het niet een verhaal van de kip en het ei is. Kunnen sommige mensen niet met software overweg omdat de interface niet duidelijk genoeg is, of is de interface in orde, maar is de gebruiker gewoon dom?

Als je met een nieuw programma gaat werken, moet je gewoon rekening houden met een steile leercurve, hoe helder de interface ook is. Maar het is nou eenmaal gewoon zo dat er gebruikers zijn, die zich die moeite niet willen getroosten. Dat is dan dus dweilen met de kraan open.

De vraag is dus of je interfaces zo kinderlijk simpel moet maken dat het een belediging wordt dat het een soort van “my first sony” gebeuren wordt. Ik vraag het me af. Als mensen problemen hebben met het werken met computers, bepaalde software of ongeacht wat voor product dan ook… dan moeten ze het maar gewoon aan anderen overlaten.

Dat is inderdaad wel een interessante stelling. (we zijn trouwens met een artikel bezig dat gaat over de vraag of de gebruiker altijd gelijk heeft)

Ik denk dat het nogal uitmaakt hoeveel controle je hebt. Kijk voor een organisatie kan de baas gewoon bepalen jij werkt met dat en dat produkt. Dan kan de ontwikkelaar ook een interface maken met een hoge leercurve maar die als men het eenmaal onder de knie heeft gewoon superwerkt.

Op internet ligt dat natuurlijk iets anders. Want als mensen geen zin hebben om met de interface te leren om te gaan klikken ze gewoon weg.

Eigenlijk zou je zoiets moeten hebben als gebruikersinterfaces die zich aanpassen aan de interactiestijl van de gebruiker. Komt er bijvoorbeeld een bejaarde op de website dan wordt automatisch een groter lettertype getoond. Komt er een tiener dan kan deze ringtones voor zijn nokia downloaden. Dus dingen laten zien die je wilt zeg maar. On demand. Just in Time.

Features zoals op deze twee sites te zien gaan (bezoeker kan hier kiezen tussen liquid of fixed layout)

* [url]http://www.stopdesign.com/about/prefs/[/url]
* [url]http://www.simplebits.com/[/url]

Zijn misschien wel het begin van een serie ontwikkelingen met als doel de interface meer te laten aansluiten bij wat de gebruiker wil.

Tja, het zogenaamde “Design for All” is eigenlijk ook een concept dat niet werkzaam is. Gerichte interfaces voor gerichte doelgroepen is een veel beter idee. Hierbij rijst echter ook weer de vraag in hoeverre je moet differentiëren tussen verschillende doelgroepen en ook in hoeverre je aan de eisen en wensen van die doelgroepen tegemoet komt.

Overigens vind ik dat bijvoorbeeld de Macromedia Flash MX daar een leuke insteek op heeft genomen door bij de eerste keer opstarten te vragen wat voor gebruiker je bent: Designer, General of Developer. Aan de hand van die keuze worden dan bepaalde functies wel of niet getoond.

Mijn eigen standpunt is toch wel als volgt: Als je iedereen tevreden wilt houden, is het eindresultaat dat niemand tevreden is. Nou ja, dankzij het Nederlandse poldermodel kunnen we daarvan dagelijks de voorbeelden zien, dunkt me.

Het idee ‘Design for all’ is inderdaad een lastig concept om uit te voeren. Je kunt niet iedereen perfect tevreden stemmen. Zelfs pogingen om iedereen tevreden te stemmen leiden tot vervelende nieuwe problemen.

Zo zou je gebruikers in programma’s hun eigen interface kunnen laten samenstellen. In de toolbars van Mozilla en andere browsers kan dit al. Dit lost het ‘design for all’ probleem op. (qua beschikbare functies, niet qua layout of mogelijkheden, etc.)

Helaas zit hier ook weer een addertje onder het gras, want dit soort configuratiemodules zijn vaak erg ingewikkeld en worden voorzien van een… jawel, interface. Die interface is misschien niet helemaal wat elke gebruiker graag wil en zou eigenlijk ook configureerbaar moeten zijn om elke gebruiker perfect tevreden te stemmen.

Op deze manier kom je in een oneindige cirkel van configuratiemogelijkheden. Ook niet echt waar de gebruiker op zit te wachten vrees ik.

Helaas is er geen ideale oplossing voor dit probleem. Het doelgroep gericht omgaan met interfaces lijkt een goede middenweg.

Gelukkig hebben wij het hier over websites en hoeven we ons geen zorgen te maken over complexe programmafuncties. Om websites bruikbaar te maken voor zoveel mogelijk mensen, want dat is wat de meeste websites wel graag willen, is het van belang om de ‘leercurve’ zo laag mogelijk te houden. Op deze manier kunnen ook ‘domme’ mensen met de website overweg en waarschijnlijk zullen de ‘intelligente’ er geen problemen mee hebben dat het gebruik ze erg makkelijk afgaat.